1- تأسیس بانک جایزه و تشویق دانش آموزان با ارائه کارت امتیاز 2- برپایی جشن های شادی و مسابقات مختلف 3- تقویت و توسعه بازدیدهای علمی و تفریحی 4- تشکیل نمایشگاه های متعدد با مشارکت دانش آموزان از دست سازهای کارهای تحقیقی امور آموزشی و پرورشی 5- ورزش صبحگاهی به صورت دسته جمعی قبل از شروع کلاس 6- دعوت از دانش آموزان موفق مدرسه جهت صحبت سرصف 7- تشویق و تقدیر از فعالیتهای کوچک و کم ارزش از نظر دیگران 8- زیبا و جذاب کردن محیط مدرسه و استفاده از رنگ های شادی آور

در این بخش اکثرا مواردی مورد توجه قرار می گیرد که قابل رویت و قابل لمس کردن باشد و در واقع اموری که لذت بصری ایجاد می کند یا دیدن فضا و محیط زیبا باعث ایجاد نشاط می شود مورد توجه قرار می گیرد. 1- فضاسازی و زیباسازی حیاط مدارس، از جمله دیوارها، سطح زمین، کاشت درخت و گل و گیاه گذاشتن نیمکت های رنگی و زیبا در حیاط مدرسه، تابلوی زیبای سر در مدرسه، دیوارهای تمیز و زیبا و تزیین شده با نقاشی های زیبا، نماسازی های مختلف.

یکی از شاخص های بهداشت روانی احساس رضایت ، شادی و شادابی است ، فردی که احساس می کند نیازهایش بدون برخورد با موانع در حال تامین است به زندگی خود امیدواری دارد و به درجه ای از رضایت درونی می رسد که همواره او را شاد نگه می دارد . شادی حاصل احساس "سعادتمند بودن " است و سعادتمندی حاصل احساس سیر طبیعی زندگی و در مسیر رشد قرار گرفتن است . در این حالت فرد به زندگی دیگران علاقمند می شود و به آنها عشق می ورزد ، احساس رضایت و شادی سبب پیدایش حاات روانی مختلفی می شود

نوجوانان باید ابتدا از درون وجودشان احساس شادمانی داشته باشند و این احساس شادمانی همان ایجاد رضایت از زندگی است که باید در تمام ابعاد وجودشان رخنه کند. 1. تربیت معنوی و دینی (آشنایی با لطافت طبیعی و.) : بی تردید تربیت روحی و معنوی نوجوانان باید از آغاز حیات آنان مدنظر گرفته شود. لیکن چون در سنین نوجوانی می خواهند هویت شخصی پیدا کنند، کم کم از والدین خود جدایی بیشتری پیدا می کنند و وابستگی کمتری می یابند و همین امر باعث می شود که هدایت معنوی ویژگی خاصی

معلم آهنگ و فضا و جو کلاس درس را تنظیم و برقرار می سازد . چنانچه قرار باشد که روح دانش آموز پرورش و رشد یابد، باید این روند از روح معلم آغاز گردد. حال چنانچه روح معلم افسرده و ناتوان باشد ،شانس ناچیزی برای تقویت و مراقبت از روح دانش آموزان وجود خواهد داشت . معلم هایی که حضور توانمند خود را هر روز در کلاس درس نمی توانند ارائه نمایند ، آنان از لحاظ انتقال فکر با دانش آموزان هماهنگ نیستند و جهت پاسخگویی به نیازهای دانش آموزان آمادگی ندارند .

1. خانواده: از پدران و مادران انتظار می رود که به همان اندازه که برای آراسته کردن بچه های خود دقت و وسواس از خود نشان نشان می دهند لااقل به همان اندازه هم در پرورش فکری و ذهنی و درونی بچه هایشان تعمق کنند و بدانند که تربیت فکری و معنوی کودکان آنها به مراقبت دقیق تر و مهم تر از پرداختن به مسائل ظاهری آنهاست. والدین باید نقشی فعال در آموزش و برنامه معنوی مدرسه ایفا نمایند. 2. توارث 3. تغذیه 4. آرامش 5.

1 - تلاش در وقت گذاری و رسیدگی به خود : کمک به رفع نیازهای دیگران بدون شناسایی و ی نیازهای فرد نا ممکن است . باید فرد توجه کند که چه کارهایی او را خوشحال می کند ، سپس وقت کافی برای انجام دادن آنها در نظر بگیرد . 2 - سرمایه گذاری در روابط نزدیک و صمیمانه : باید هر فرد وقت و محبت خود را به اشخاصی که دوست دارد هدیه دهد. 3 - تلاش در به انجام رساندن کارها مورد علاقه : هر فرد باید ، دنبال مبارزه طلبی هایی بگردد که به ی نیاز خود برای انجام دادن کارهای

1. احترام به خود: به جنبه های خوب و مثبت خود بیشتر توجه می کنند و محدودیت هایشان را می پذیرند.2 2. خوش بینی: افراد سرخوش به جنبه های روشن و مثبت حوادث نگاه می کنند و انتظار دارند نتیجه کار خوب باشد و هر گاه چنین نشود، آنان شکست و ناکامی خود را امری کوچک و گذرا تلقی می کنند و می کوشند راه حل تازه و بهتری برای مشکل خود بیابید. 3. تسلط شخصی: افراد سرخوش، احساس می کنند که ارباب و صاحب اختیار سرنوشت خود هستند.

روانشناسی به نام دیوید مایرز، سلامت روانی فرد را در میزان داشتن سرخوشی فرد می‌داند و سرخوشی (خوشحالی) را چنین تعریف می‌کند: نوعی احساس امنیت. احساس این که زندگی به طور کلی به خوبی می‌گذرد»‏.این حالت خوشی و نشاط، زودگذر نیست و دارای دوام نسبتا پایداری است که بستگی به عوامل متعددی دارد.‏ به گفته مایرز » خوشحالی به سن یا میزان درآمد، مرد یا زن بودن بستگی ندارد، ولی به بعضی خصوصیات شخصیت فرد و مهارت‌های او، داشتن روابط نزدیک با دیگران و برخورداری از